Gazeta Podatkowa nr 81 (2269) z dnia 9.10.2025

Zastosowanie 0% stawki VAT w eksporcie towarów

Nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania 0% stawki VAT wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada on dokumentu urzędowego potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten rzeczywiście nastąpił.

STAN FAKTYCZNY:

Spółka będąca podatnikiem VAT we wniosku o interpretację wskazała, że dokonuje sprzedaży towarów m.in. do Wielkiej Brytanii w modelu dropshippingu, a więc gdy towar transportowany jest bezpośrednio z magazynów spółki położonych w Polsce do ostatecznego odbiorcy towaru (z pominięciem magazynu kontrahenta). Wskazała ona, że proces sprzedaży w takim przypadku wygląda następująco: klient kontrahenta zamawia towar spółki w sklepie internetowym kontrahenta, a kontrahent odpowiada za odprawę celną towarów oraz za organizację transportu i zleca odbiór zamówionych towarów firmom przewozowym. Firma przewozowa odbiera towar z magazynu spółki położonego w Polsce i dostarcza go do odbiorcy końcowego w Wielkiej Brytanii z pominięciem magazynu kontrahenta.

Spółka jako sprzedawca towaru otrzymuje do każdego zamówienia unikatowy numer przewozowy przesyłki, dzięki czemu całodobowo - w systemie kontrahenta, a także u konkretnych przewoźników - może uzyskać bieżącą informację w zakresie statusu przesyłki, w tym także informację o miejscu oraz dacie przekroczenia granicy UE oraz miejscu i dacie dostarczenia towarów do nabywcy spoza UE. Z niezależnych od niej przyczyn spółka nie posiada komunikatu CC599C (dawniej IE-599) do tych transakcji, pomimo faktycznego wywozu towarów poza terytorium UE. Spółka posiada jednak, oprócz faktury zawierającej m.in. nazwy i ilości sprzedawanych towarów oraz indywidualny numer zamówienia, całodobowy dostęp do systemu, w którym znajdują się informacje potwierdzające konkretne zamówienie, unikatowy numer zamówienia, adres magazynu, z którego towar został odebrany oraz datę odbioru towaru, unikatowy numer przewozowy przesyłki, status przesyłki, z którego wynika, czy jest już dostarczona do odbiorcy końcowego, dane klienta, w tym adres dostawy, datę odbioru przesyłki przez klienta.

Zdaniem spółki ma ona prawo do zastosowania 0% stawki VAT przewidzianej dla eksportu towarów. Z uwagi na to, że organ podatkowy uznał stanowisko to za nieprawidłowe, spółka złożyła skargę do WSA.

SĄD ORZEKŁ:

WSA w Łodzi uznał, że skarga zasługuje na uwzględnienie. Zdaniem Sądu organ interpretacyjny nie uwzględnił, że w odniesieniu do art. 41 ust. 6, ust. 6a w związku z art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o VAT, kluczowy dla zastosowania 0% stawki VAT w przypadku eksportu towarów jest ich rzeczywisty wywóz poza granice UE. Stanowi to materialną przesłankę do zastosowania stawki w wysokości 0%. Jakkolwiek warunkowi legitymowania się przez podatnika dokumentem wywozu towaru poza terytorium UE nie można odmówić zasadności, z uwagi na potrzebę zapobiegania unikaniu opodatkowania i nadużyciom podatkowym, to warunek ten ma charakter służebny względem samego eksportu towarów, jeżeli zostały spełnione materialnoprawne przesłanki do uznania, że rzeczywiście towar opuścił terytorium UE (nastąpił eksport). W niniejszej sprawie organ interpretacyjny zgodził się ze spółką, że transakcje opisane we wniosku stanowią eksport towarów (pośredni) w rozumieniu art. 2 pkt 8 lit. b) ustawy o VAT.

Jak podkreślił WSA, z orzecznictwa TSUE wynika, że w przypadku eksportu towarów nie jest kluczowe posiadanie określonych dokumentów czy też objęcie towarów określoną procedurą celną, lecz sam fakt wywozu towarów poza granice UE. Co za tym idzie, dla zastosowania 0% stawki VAT w eksporcie kluczowy jest fakt wywozu poza terytorium UE (przesłanka materialna), a nie zgromadzenie określonych dokumentów w konkretnej procedurze (przesłanka formalna). W konsekwencji nie można odmówić podatnikowi prawa do zastosowania stawki VAT w wysokości 0% wyłącznie na tej podstawie, że nie posiada dokumentu urzędowego potwierdzającego eksport towarów poza UE, jeśli eksport ten rzeczywiście nastąpił.

(wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 sierpnia 2025 r., sygn. akt I SA/Łd 342/25 - orzeczenie nieprawomocne)